Na dia mandia fahasahiranana aza izahay izao, dia dia faly satria isaky ny mandinika ny fiainako dia mahatsapa fa notahian’Andriamanitra aho, satria niainga avy tamin’ny tsy misy izahay no tonga amin’izao toerana sy sehatra izao ! iza moa no nanampo fa ho toa izao ihany aho ? misaotra am-po an’i dada sy Neny aho, indrindra fa i Neny (Mamie).
Na i dina aza mba miteny matetika hoe « raha mbola teo izao i Mamie, ka mahita an’izao fiainantsika izao ! »
Tsaroako foana i Neny izay fahiny, rehefa mandamina korotana tao amin’ny efitra ambony dia mitomany rehefa mahita ireo « cahier » fianarako be dia be, nambarany fa hoe « mba nahay fianarana ihany ny zanako kanefa dia mivarotra sambôsa amoron-dalana ity no ataony »… tsy hita moa izay tenenina tamin’izany fa dia mangina fotsiny
Raha mba hitany tokoa mantsy ankehitriny fa ilay zanany nampitomany azy hoe toa tavela mivarotra hani-masaka teo amoron-dalana anie ka tonga raim-pianakaviana manana ny maha izy azy ankehitriny. Fantatro fa nohenoin’Andriamanitra ny fitarainan’i Neny hatrizay, ka na efa lasana any am-pasana aza izy dia mamaly vavaka azy Andriamanitra. Misaotra ry Neny,
Manenina ihany aho ilay tsy mba nitomany mihintsy tamin’ny fotoana nandaozany anay, satria aty aoriana vao tena tsy zaka ny alahelo rehefa misy tsiaro mitamberina izay ! Tena mahavaky fo mihintsy fa toy ireny vao omaly ireny, indraindray aza dia tsy tana ny sento sy ranomaso. Mafy tamiko loatra iny fandaozany anay iny, ka na ny datinandro izay nahafatesany aza tsy mba tena tsaroako marina hatramin’izao !
